ഫേസ്ബുക്കിലൂടെ സ്ക്രോൾ ചെയ്യുമ്പോഴൊക്കെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരിയില്ലാതെ നന്ദുവിന്റെ ഫോട്ടോ കാണാൻ കഴിയില്ലായിരുന്നു.. ക്യാൻസർ എന്ന അസുഖം അവനെ കൊതിയെടുത്തുകൊണ്ട് പോകാൻ പലവട്ടം തുനിഞ്ഞപ്പോഴും അവൻ പൊരുതികൊണ്ടിരുന്നു…
അവനീ ഭൂമിയിൽ ജീവിച്ചു കൊതി തീർന്നില്ലായിരുന്നു… കീമോയുടെ വേദന അസഹ്യം ആകുമ്പോൾ കൂടി അവൻ കരഞ്ഞില്ല പകരം പ്രീയപെട്ടവരുമായി സംസാരിച്ചു, പാട്ടുകൾ പാടി…
സ്വന്തം ജീവിതത്തെ കൊത്തിപറിക്കാൻ ഒരു കഴുകനെ പോലെ ക്യാൻസർ കാത്തിരിക്കുമ്പോൾ കൂടി അവൻ അത് ഒന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ മറ്റുള്ളവരെ സഹായിക്കാനും അവരെ പ്രചോദിപ്പിക്കാനും ക്യാൻസറിനോട് പൊരുതാനും പഠിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു…!!
നന്ദുന്റെ മനോബലം കണ്ട ദൈവത്തിന് വരെ ഒരുപക്ഷെ അസൂയ തോന്നിക്കാണും… നേരിട്ട് വന്നു അവനെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി 😔😔😔.. ഇനി അവന്റെ കഥകളും പാട്ടും എല്ലാം ദൈവത്തിന് ഒറ്റക്ക് കേൾക്കാം..
തോറ്റുപോയത് നന്ദുവിനായി പ്രാർത്ഥിച്ച ഒരുപാടു അമ്മമാരാണ്, ചേട്ടന്മാരാണ്, സുഹൃത്തുക്കളാണ്, ക്യാൻസർ നോട് പൊരുതികൊണ്ടിരിക്കുന്ന യോദ്ധാക്കളാണ്…!!
നന്ദു, നിന്റെ ജീവിതം ഒരു അടയാളപ്പെടുത്തലാണ്.. സ്നേഹത്തിന്റെ, അതിജീവനത്തിന്റെ, കീഴടക്കലിന്റെ, പോരാട്ടത്തിന്റെ, അടയാളപ്പെടുത്തൽ…
ഈ ഇരുണ്ട പ്രഭാതത്തിൽ ഞാൻ ഇപ്പോഴും വിശ്വസിക്കുന്നു ” ഫേസ്ബുക്ക് നോട്ടിഫിക്കേഷൻസിന്റെ ഇടയിൽ നീ ഇനിയും ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരിയുമായി ഒരു മോട്ടിവേഷൻ പോസ്റ്റ്മായി വരും…വരണം..
ദൈവത്തോട് ഒരു പരോൾ ചോദിച്ചിട്ടാണെങ്കിൽ കൂടി 😔✌️”
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക